Την Κυριακή, 20 Νοεμβρίου 2011, στην Ιερά Μονή ετελέσθη Ιερόν Μνημόσυνον, ως αντίδωρος ευ¬χα¬-ριστία πνευματικού χρέους της Οσιολογιωτάτης Καθηγουμένης της Ιεράς Μονής Αικατερίνας Μοναχής, επί τη συμπληρώσει είκοσι - 20 - ετών ( 1991 - 2011 ) από της οσιακής Κοιμήσεως του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου, υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τριπόλεως του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κ. Θεοφυλάκτου, και συμμετοχής Ιερέων, Ιερομονάχων, Διακόνων, πλήθους πιστών, υπό τaς μελωδικάς ψαλμωδίας των καλλικελάδων Aθωνιτών Πατέρων της Αδελφότητος των Θωμάδων και του π. Αντίπα, του Αγιορειτικού κελλίου Αγίας Άννης.

Κατ΄ αυτό, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους κ. Αγαθονίκου, ετέθη εις προσκύνησιν απότμημα Ιερού Λειψάνου της Δεξιάς Χειρός του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου, του διά Χριστόν πτωχού και φωτοφόρου υποδείγματος ασκητικού βίου διά τον Όσιον Γέροντα, το οποίον εκόμισε εκ της Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας ο Εφημέριος του ομωνύμου Ναού, Πατήρ Αθανάσιος, με την ευλογία του οικείου Μητροπολίτου k. Γεωργίου.

Μετά το πέρας του Ιερού Μνημοσύνου πραγματοποιήθηκε Ημερίδα προς τιμήν του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου, εις κατάλληλον συνεδριακήν αίθουσαν της Ιεράς Μονής, την οποίαν εγκαινίασε ο Σεβασμιώ¬τα-τος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος, k. Αγαθόνικος, αφιερωμένη εις τον Όσιον Γέροντα, υπό την επωνυμίαν «Φιλοκαλική Στέγη», ονομασία την οποίαν, κατ΄ αποκάλυψιν «έδωσε» ο ίδιος ο Όσιος Γέροντας Πορφύριος.

Εισηγηταί της Ημερίδος ήσαν κατά σειράν η Οσιολογιωτάτη Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Αικατερίνα Μοναχή, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχ. π. Νικόδημος Σκρέτας, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. με θέμα: «Γέρων Πορφύριος και Αδιάλειπτος Ευχή», και ο Ελλογιμώτατος Καθηγητής της Παιδαγωγικής Σχολής Π.Α. κ. Γ. Κρουσταλλάκης με θέμα: «Η Θεραπευτική Παιδαγωγική του Γέροντος Πορφυρίου». Έληξε με την προβολήν οπτικοακουστικού υλικού δια τον Όσιο Γέροντα.

«…Μεταξύ, λοιπόν, των επαινετών και μακαρίων ανδρών, συγκαταλέγεται ο εργάτης της αρετής και ουράνιος εραστής, η τετρωμένη από θείον έρωτα για τον Χριστόν και τον πλησίον, κεχαριτωμένη ευρυκαρδία, ο Άγιος των ημερών μας, ο Όσιος Γέρων Πορφύριος, η Αγαπώσα Καρδία.

Η ιερά υπακοή και η καρδιακή ευγνωμοσύνη σε πνευματικό χρέος και χρέος ζωής, μας εδέσμευσαν εις τον αιώνα και μας υποχρεώνουν φιλότιμα, να ανταποδώσουμε το ελάχιστο αντίδωρο, αντί του δώρου, το οποίον ανερμηνεύτως προσλάβαμε. Και το προσωπικό μας αυτό χρέος, ενισχύει η φωνή του λαού, των χιλιάδων ορθοδόξων πιστών ανά την οικουμένην, οι οποίοι αναγνωρίζουν και διαπρυσίως ομολογούν ότι: «Άγιός εστιν, διά τε της ορθοδόξου πίστεως και του επαινετού βίου και διά της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος και των χαρισμάτων αυτού..., ώστε συνέπεται αυτώ ο έπαινος και ο μακαρισμός πάσης της Εκκλησίας των πιστών...» και, «...ει την μαρτυρίαν των ανθρώπων λαμβάνομεν, η μαρτυρία του Θεού μείζων εστιν…».

«…Στον μακάριο Γέροντα μπορούσες να διακρίνεις μία πολυμερή, ενάρετη και χαρισματική Προσωπικότητα. Σοφός αρχιτέκτων στα έργα του. Γεωπόνος στη γνώσι, για τη φροντίδα της γης. Γεωλόγος άριστος, να εξερευνά το έδαφος. Τεχνικός Εμπειρογνώμων σε τεχνικές κατασκευές. Αστροφυσικός, στα φαινόμενα της φύσεως.

Ιατρός, στις σωματικές ασθένειες. Ψυχιατρός και ψυχοθεραπευτής, στις ψυχικές και Ιαματικός συγχρόνως.

Καλλιτέχνης του πνεύματος γλαφυρός, φιλόμουσος, ποιητικός, ερωτικός και τι άλλο να αναφέρω.

Καίτοι ολιγογράμματος, ήταν πανεπιστήμων.

Άλλωστε, «και όπου αν η ανθρωπίνη φθάση φιλοσοφία, ελάττων της Χάριτος φανείται!...».

(από το βιβλίο «Ο Όσιος Γέρων Πορφύριος Η Αγαπώσα Καρδία) της Καθηγουμένης της Ι. Μ. Οσίου Εφραίμ του Σύρου, Αικατερίνης Μοναχής.

«…Εάν ευψυχώ και αναψυχώ» και «εάν ζω και φρονώ», οφείλεται εις την Αγαπώσα Καρδία του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου, ο οποίος, γενόμενος συνεργός εν Χριστώ, με εξήγαγε σε αναψυχή πλειστάκις και με το φως της ποιμαντικής του λυχνίας, με εφώτιζε πως να περιπατήσω στον αγώνα της λυτρώσεως…».

«…Αινούσα, υμνούσα, ευλογούσα για τις υπερμεγέθεις ευεργεσίες του απειροπλούσιου Θεού, τις οποίες, αφθονοπαρόχως επιδαψίλευσε ο Πολυεύσπλαγχνος Παραμυθήτωρ Χριστός, σπλαγχνισθείς την αναξιότητά μου, «μηδέν χρεωστών», ευχαίς και ικεσίαις του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου, Ευχαριστώ! Ευγνωμονώ! Δοξολογώ!...»

«…Ανεξάλειπτη διατηρώντας στην ψυχή μας την θεοχαριτωμένη και ευεργετική Πατρική παρουσία του Οσίου Γέροντος Πορφυρίου στη ζωή μας, η Ιερά Μονή μας, του συνομίλου του, του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Εφραίμ του Σύρου, υποκλινομένη «ψυχή τε και σώματι», ολοθύμως, ευγνωμονεί τον Όσιο Γέροντα Πορφύριο και ευγνωμονούσα, τιμά Αυτόν, ως Άγιον. Και τιμώσα, αφιέρωσε το δεξιό εγκαινιασμένο Παρεκκλήσιο του Καθολικού - Κεντρικού Ναού - της Ιεράς Μονής μας εις τον Μέγα Ευεργέτη ημών Όσιο Γέροντα Πορφύριο, την Αγαπώσα Καρδία, του οποίου την ετήσιο μνήμη «εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς γεραίρομεν…».

(από το βιβλίο «Ο Όσιος Γέρων Πορφύριος Η Αγαπώσα Καρδία) της Καθηγουμένης της Ι. Μ. Οσίου Εφραίμ του Σύρου, Αικατερίνης Μοναχής